Een kwart eeuw terug zwervend
zoals kunstenaars betaamd
wervend om in geliefde bouwvallen
domicilie te vinden

daar waar ambachten
hun glorietijd hebben geleefd
de sporen nog op vloeren en muren
die dragers werden van enthousiasme
gestalte gegeven in vorm en kleur

het Montmartre van Son
de karaffen gevuld met idealen.

Na veel kunstzin weer dakloos
maar o wonder in te mogen treden
in het Sons sereen verleden
vooral genietend de bourgondische
verpakking in het heden

terug naar school heel braaf
maar toch op de gang
waar verlichte kunst verbleef
in het schaarse licht dat
uiteindelijk voor ons doofde.

Maar wie in kunst kan wonen
en geloven raakt nooit ontheemd
want weer gingen sacrale deuren open
waar eens het vrome hart van Son huisde
en nu de zorg voor allen kernt

Waar het geschreven woord
op alfabet zijn plaats vindt
het theater leeft, de muziek klinkt
het witte doek gevuld met beelden
en wanden spreken van inspiratie.

Hier, waar eens vleermuizen maar
nu de muzen gastvrij onderdak vinden

onze muzen die elkaar de hand reiken
in de dans die nog lang moge wervelen.

Catherine Witvliet