1301 nieuws kunstreis verslag

Kunstreis Keulen Ars Longa – een verslag

December 2012

28 december. Onnozele kinderen. Een lange bus, flesjes water en snoepgoed op de achterbank. Nog meer lekkers in het laadruim van de bus. Schoolreisje? Nee de jeugd gaat vandaag weer naar de Sonse ijsbaan. Er stappen 65 kunstbeoefenaars en kunstminnaars in, die na de kerstdagen wat anders willen zien dan versierde (kunst)kerstbomen. Iedereen present bij de eerste telling.
Een strategische plek achter in de bus. Je ziet alleen maar hoofden. Grijze hoofden vooral. Wel vijftig tinten grijs.
Gezellig bijpraten, krantje lezen, uitrusten na al het familiebezoek, snoepjes doorgeven en ineens zie je de Rijn. Keulen druk, onze musea in het centrum.
De XXL-bus vraagt om een dito losplek. Om 11.30 uur hopen we met z’n allen het Wallraf binnen te gaan. Er is immers gereserveerd.
“Nur eine Deutsche bankpasse”. Geert was stupefait. Mag zijn arsenaal aan ‘kaarten’ niet eens proberen. Het lukt uiteindelijk toch, contant gepind. Het voelt goed om de lange rijen wachtenden buiten te passeren. Binnen wachten. De volgende teleurstelling. “Uw tijd is om, u bent te laat”. Weer wachten.
Een lichtpuntje. Hans lokt ons wat verder naar voren en we staan zowaar wat dichter bij de ingang. We denken de schilderijen te ruiken. Mooi niet. De meeste Ars Longa vrouwen hebben geen enveloppe-tas en mogen even naar een andere rij om de tas in de (schat) kist achter te laten.
Dan die stem: “Willen de Hollanders, die…….”, en daarna dat applaus!!
We kunnen niet doen of we het in Keulen horen donderen. Kiezen eieren voor ons geld en gaan koffie drinken in Gasthof Sion. Terwijl wij wachten op de apfelstrudel staan er zo’n 15 Ars Longa volhouders inmiddels op de trappen van het Wallraf. In de verwachting snel het moois te aanschouwen, waar Annelies een voorproefje van heeft gegeven in de Sonnerie.
Voor de rest is ‘mission moderne’ dus vandaag ‘mission impossible’.
Het Wallraf museum is 3500 m2. Wij hebben in ieder geval de hal goed gezien.
Een bezoek aan de Dom is een mooi alternatief. Schuifelende rijen in de gangpaden. Prachtige gotische kerk. Fraaie glas in loodramen. Het klokkenspel overstemt heel Keulen. De Dom staat op de wereldmonumentenlijst en is de grootste kathedraal van Duitsland. Even naar de kerststal en een kaarsje branden.
Al twee redenen om terug te gaan naar Keulen: het Wallraf bezoeken buiten de kerstvakantie en de Dom uitgebreider bekijken.
Het Ludwig museum is een heel ander verhaal. Binnen enkele minuten met kaartje en de nog steeds te grote tas langs de controle. Geen probleem. Snel is mij duidelijk waarom. Hockney schildert immers niet op pocketformaat. Wat een overweldigende kleurenpracht. Wat een hoeveelheid. Het is heerlijk kijken met de verbale en visuele bagage van Annelies en de documentaire die we gedeeltelijk zagen.( ‘Geen probleem Eddy, de rest zien we vandaag’). Al die prachtige landschappen in Yorkshire waar Hockney opnieuw aan de slag gaat met olieverf. Engeland aanzienlijk kouder dan Californië. Hij besluit in zijn warme auto te gaan tekenen op zijn i-pad. Verrassend.
Prachtige multifocusfilms van bomen en landschappen door de seizoenen heen.
Hoeveel sigaretjes stak hij op per schilderij? De documentaire zag behoorlijk blauw van de rook. Een geweldig mooie expositie.
Het Wallraf blijft knagen. Toch nog een poging wagen? De rijen buiten nog langer dan vanmorgen. Jammer. Tijd om van de Keulse pot en de sfeer te proeven. Dan kom je gewoon weer bekenden tegen. Uit Son weliswaar.
Met slechts 15 minuten vertraging vertrekken we uit Keulen. Helaas een ongeluk op de A 67. De bubbels en de chips verzachten het fileleed.
Vanaf de achterbank weer die grijze hoofden. Vijftig tinten donkerder bij avond. Dan sluit je even de ogen en vraagt je af hoe Hockney die 50 tinten zou inkleuren.
Het was weer zo’n dag om in te lijsten. Het zwarte Wallraf randje vergeet snel.
Dank aan alle mensen die zich hiervoor hebben ingezet.
Mission Moderne telde 176.784 bezoekers. Inclusief 65 Ars Longa leden?

Kunstminnende groet,
Ton Claessens