191005 OdG Paulusse

“Tekeningen van mijn grootvader”

Peter Paulusse verzorgt dit najaar een bijzondere expositie Op de Gang.
Zijn grootvader was J.P. Paulusse, bekend van zijn “methode voor zuiver schrijven en stellen voor de lagere school”. Maar hij tekende ook, en Peter toont ons een aantal van zijn tekeningen.

De expositie wordt geopend tijdens het maandelijkse kunstcafe van Ars Longa op zaterdag 5 oktober om 16:00, op de gang van de brasserie van La Sonnerie.
Eenieder is van harte uitgenodigd om hierbij aanwezig te zijn, of de expositie te bezoeken tijdens opening van de Sonnerie

Hieronder kunt u de taalmethode van J.P. Paulusse inzien en door het boekje bladeren. Peter toont een papieren exemplaar bij de opening.
taal_voorlopertje

Ook schreef Peter nog dit verhaal over zijn grootvader:

Het eerste en laatste gesprek dat ik met mijn grootvader Johannes heb gevoerd.

In 1972 verdwijnt mijn opa, hij is dan 82 jaar oud, plotseling naar de gang en ik weet niet hoe, waarschijnlijk op een gebaar van mijn oma, ga ik met hem naar zijn studeerkamertje van hun flat in Leiden.. De grote studeerkamer in het grote huis is ingeruild voor een kamertje. Daar staan wij, ik, 22 jaar oud en in topconditie, hij mager en wetend, dat hij dement aan het worden is. Opa kijkt mij aan en loopt met een driftige pas naar zijn boekenkast. Hij pakt er een reeks boeken uit, geeft mij deze en zegt: “Jij studeert, toch! Neem deze boeken maar mee. Ik ben er nu te oud voor.”
Hij draait zich snel om en loopt naar de gang. Ik verlaat de flat met met het verzameld werk van F. Kafka en van F. Bordewijk, met verhalen van Tsjechov en de Gebroeders Karamazov van Dostojevski, met ‘De Pest’ van Camus en met het prismaboek ‘Existentialisme’ van William Barrett. Dit laatste boek verbaast mij. Ik lees in de inleiding: “De filosoof Kierkegaard vertelt een verhaal van een verstrooid man, die zo ontheven is aan zijn eigen leven dat hij ternauwernood weet heeft van zijn bestaan, tot hij op een goede morgen ontwaakt en ontdekt dat hij dood is. Het is een verhaal, dat tegenwoordig een bijzondere betekenis heeft, omdat onze beschaving de hand heeft gelegd op wapens, waarmee zij gemakkelijk het lot van Kierkegaards held over zich zelf kunnen afroepen: wij zouden morgenvroeg dood kunnen ontwaken – en zonder ooit de wortels van ons bestaan te hebben aangeraakt.”