Kerstverhaal – van Theo Smit

Er was eens een meisje dat in een heel arm gezin woonde. Zij waren in dat gezin zo arm dat ze zelfs geen kerstboom konden kopen. Ook een kerststal met mooie beelden was voor hen veel te duur. Zelfs een heel klein stalletje met hele kleine beeldjes kon niet want dan konden ze een week niet eten! De ouders van dit meisje probeerde natuurlijk wel van alles om Kerstmis wat op te fleuren. Zo hadden ze vorig jaar een kerststal gemaakt met beeldjes van versierde dennenappels. Dat had er wel leuk uitgezien maar het maakte toch een wat armoedige indruk.

Dat meisje had nog een jonger broertje en een heel jong zusje. Dit sprookje gaat echter vooral over dit arme meisje en over het gezin waarin zij woonde. Zij heette trouwens Ria, een hele mooie naam! En nu we het toch over namen hebben: haar vader heette Tom en haar moeder Elsje.

Je begrijpt, het was geen pretje om in dit gezin te wonen en zeker niet rond Kerst. Dat was echt een moeilijke tijd. Buiten stonden de etalages van de winkels propvol kerstspullen, waren veel huizen met heel veel lampjes versierd en klonk er overal vrolijke kerstmuziek.

Op een avond, een paar weken voor Kerst, gingen de vader en moeder van Ria naar bed. Zij liepen langs de slaapkamer van hun twee dochters en toen zei de Vader van Ria, Tom, tegen zijn vrouw Els: “Wat hoor ik toch Elsje, ik zal maar eens even bij de meisjes gaan kijken.” Hij deed dus heel zachtjes de deur open en hoorde Ria huilen. Ria was echter nog half in slaap en huilde en snikte: “Ach lieve kerstman (snik, snik, snik), wij zijn zo arm en wij kunnen geen mooie kerststal en mooie beeldjes kopen. (snik, snik, snik), Maar ik zal morgen extra grote dennenappels gaan zoeken en dan maken we ze zelf weer. Ik heb van mijn chocoladelettertje van Sinterklaas het goudpapier bewaard en dat wordt een hele mooie engel!” (snik, snik, snik)

Toen Tom dat hoorde schoten de tranen hem in de ogen. Hij aaide Ria over haar bolletje en fluisterde : “De kerstman zal nog wel in alle magazijnen kijken of er niet ergens één kerststalletje voor jou te vinden is!”. Of Ria het allemaal hoorde en begreep is onduidelijk maar ze werd weer rustig en sliep lekker door.

Die nacht sliep de vader van Ria heel slecht. Hij lag te draaien en te woelen en werd in zijn dromen achterna gezeten door herders en koningen, door ossen en ezels, door luid mekkerende schapen en kamelen.

Tegen de ochtend kreeg hij eindelijk een goed idee. Hij zou een advertentie in de dorpswinkel ophangen:

Met deze advertentie dacht Tom in ieder geval een kameel te bemachtigen. In een ander dorp hing hij een advertentie op voor een Maria in de kerststal en in weer een ander dorp een advertentie voor een herder. Want hij durfde in zijn eigen dorp niet een hele beeldengroep te vragen want dan wist iedereen dat hij heel arm was.

En weet je wat het mooie was? Tom kreeg een Maria maar de mensen hadden vaak nog wel wat staan. En dan vroegen ze aan Tom: “Kunt u ook nog een kameel gebruiken?” En Tom zei dan heel slim: “Eigenlijk wel mevrouw, want de onze is een keer gevallen en er zijn een paar stukjes af.” Of mensen hadden een Jozef en zeiden: “Kunt u ook nog 3 schapen gebruiken waarvan er een een beetje hinkt?”. En Tom zei dan: “Dat komt heel goed uit want wij hadden erg veel schapen maar elk jaar verdwijnen er een paar!”

En elke keer als hij wat beelden kreeg maakte Tom ze heel goed schoon en verfde ze zo nodig een beetje bij. En dan riep hij Ria en zei: “Ria, zet deze mooie beelden alvast maar in de kerststal. Maar wel heel voorzichtig! Alleen het kindeke Jezus, dat hij als laatste kreeg, bewaarde hij tot kerstavond. En toen gaf hij het aan Ria en zei: “Ria, geef het kindeke Jezus maar heel zacht een kusje en leg het dan maar in de stal vlak bij Maria. Maar doe wel wat stro in de kribbe zodat het zacht ligt. En kijk ook even of alle beelden goed staan. Let op met de schapen want die maken en hoop herrie en eten je kleren op!”

En Ria legde het kindeke in de Kribbe en keek of alle beelden goed stonden. Ook boven de stal hing nu een heel mooie engel. Van goudpapier en die rook een beetje naar chocolade. Maar toch had die engel een gekleurde sjerp in zijn handen met daarop: Gloria in excelsis Deo

En omdat Tom nu geen kerststal hoefde te kopen kon hij ook wat extra’s voor Kerstmis kopen. Je begrijpt dat het daar, in dat gezin van Ria, dit jaar een hele mooie Kerstmis werd. Ik zou willen dat ik daar herder mocht zijn want dan kon ik alles een beetje volgen.

Ziet u trouwens rond kerst advertenties hangen waarin om kerstbeelden gevraagd wordt, kijkt u dan even bij uw kerstspullen of u misschien iets heeft staan. En misschien heeft u wel iets extra’s en kunt u Maria in één keer met een paar mooie herders de deur uit doen.

En zo werd het bij Ria thuis toch nog een mooie, heel mooie kerst………..

Op Youtube vindt u 4 hele mooie kerstverhalen voorgelezen door Aart Staartjes en wel:
1 De kerststal Knötelö
2. De kerstcontroleur
3 De gestolen kerstboom
4 Het kerstpakket